woensdag 10 april 2013

Tellen

Sommige mensen zitten anders in elkaar dan jezelf. En dan sta je soms verbaasd over wat ze zoal doen. Ongetwijfeld zijn er mensen die mij maar een vreemd figuur vinden. Dat mag.
Ik op mijn beurt verbaas me weer over andere mensen en vind het soms leuk om daar wat over te schrijven.
Een van de opvallendste mensen die ik heb leren kennen is Gerrit. Mijn vrouw zegt altijd dat bijna iedereen op mijn werk Gerrit of iets van dien aard heette, maar voor mij is er maar één oer-Gerrit.



Terwijl hij zelf moeite had met zijn eigen beslissingen, kon hij anderen perfect raad geven. Als geen ander had hij oog voor detail en een voortreffelijk geheugen. De keren dat hij mij kwam vertellen waar hij op vakantie had geparkeerd, staan mij nog vers voor de geest. En dan ging het niet over een vakantie waar hij net van terug kwam. Nee, dan ging het over een vakantie in 2008 of zo, waarbij de doorgang naar het hotel was geblokkeerd door een optocht. Dan werd de route naar de parkeerplek helemaal voor me uitgetekend. Of destijds in 2006 toen een ander hotel verbouwd werd. Tot in detail werd het uitgelegd.




Veel van hetgeen hij kon reproduceren werd mogelijk door zijn drang tot registreren. Zo ontwierp hij spreadsheets om bij te kunnen houden wanneer hij een nieuwe doos suikerklontjes moest gaan kopen. Vervelend was dan wel dat er collega's waren die extra suikerklontjes in de doos stopten. Het hele schema naar de maan!
Verbaasd was hij wel eens over verpakkingen: kwam hij hoofdschuddend de kamer binnen. "Er zitten helemaal geen 100 paperclips in die doosjes!" Had hij het nageteld: sommige doosjes bevatten 101 stuks, maar veelal waren het er slechts 99 of 98 of nog minder. Dat er op het doosje circa 100 stond, maakte hem niet uit. "Je koopt toch ook geen brood waar al een snee af mist, of waar een extra kapje aan is toegevoegd," was dan de reactie als je hem daar op wees.



Ik vroeg mij eens af hoe hij besliste in welk land hij ging rondreizen. Dit werd bepaald door het Euro-muntgeld dat hij van zo'n land had. Oostenrijk zat er bijvoorbeeld niet voor hem in: €0,69 was niet genoeg. En Finland was helemaal uit den boze: €0,13. Op een groot bord in zijn kamer werd de stand bijgehouden. Alle landen met de Euro waren vermeld, met de bedragen er achter.  Elke wijziging werd nauwgezet geregistreerd. En daarom wisten we meestal wel waar de volgende vakantie naar toe zou gaan. Frankrijk of Duitsland en dan meestal via België.



Sport werd altijd goed bijgehouden: "Die goal in de 69e minuut had niet mogen tellen. Dat was buitenspel. Het deed me denken aan die wedstrijd van Feyenoord tegen Sparta Praag in 1987. Toen gebeurde er net zoiets."  Je kon het gaan nazoeken: het klopte altijd. En het maakte eigenlijk niet uit of het over voetbal ging, over schaatsen, tennis of wielrennen. "In de derde set van Ilie Nastase tegen Tom Okker op Wimbledon had je dat ook." Wij geloofden dat uit ervaring meteen.



Plannen ging wel ver. Dat betrof ook thuis. Wekenlang werd er over gedaan om iets te bestellen bij een tuincentrum. Dan schreef hij een tijdstip in zijn agenda op een bepaalde dag. Als er dan niet werd opgenomen, kostte dit een nieuwe planning. "En heb je het al besteld?" werd er dan gevraagd door een collega. "Nee, ik heb gepland dat ik donderdag om 5 uur weer ga bellen." Uiteindelijk kwam het allemaal wel in orde, maar alles duurde op deze manier wel iets langer.

Soms denk ik dat ik wel wat van hem zou hebben kunnen leren, chaoot die ik ben. Maar meestal ben ik wel blij dat ik gewoon mezelf ben, zou er doodmoe van worden! (Maar dat kan aan mij liggen.)
====================================================

Geen opmerkingen:

Een reactie posten