donderdag 7 november 2013

Gastvrijheid bij de Blokker

Mijn Engelse vrouw kan nog maar kleine stukken lopen en is daardoor afhankelijk van rolstoel en scootmobiel.  Nog steeds vindt ze het erg fijn om zelfstandig dingen te doen en daar hoort boodschappen doen bij. In Nederland was het bijvoorbeeld bijna een feest voor haar om naar de islamitische slager te gaan. Daar kan je vlees vinden, dat je niet in de schappen van de supermarkt aantreft. En bij die slager spreken ze nog bijna perfect Engels ook. Maar ook de supermarkt is bijna een uitje als ze die op haar eentje bezoekt.



In Nederland hadden we de gewoonte om series op dvd te kopen en te kijken. Bol.com en Amazon.com hebben aardig wat keus. Soms dook ik zelf wel eens de Blokker in en keek bij de schappen met dvd's of er ook aanbiedingen waren. Soms kon je er heel goedkoop iets goeds scoren. En zo had ik dus eens een prima Deense serie met Nederlandse en Engelse ondertiteling gevonden. In de Blokker hebben ze het systeem dat je een lege doos naar de kassa brengt en daar zoeken ze in de lades achter de kassa naar de bijbehorende schijfjes. Terwijl ik bij de kassa wachtte, was een van de kassieres zuchtend aan het zoeken.

Uiteindelijk werd de doos op de toonbank gelegd en de andere kassiere rekende gelijk af en stopte de doos in een plastic zak. Mijn roepen dat ik die niet wilde, hielp niet. Het is voorgeschreven dat ze het gekochte product in een plastic zak stoppen, legde ze uit. Ik rekende af en ging met de buit naar huis.
's-Avonds was er een mooi moment om te gaan kijken. Eerst maar eens de eerste aflevering kijken, natuurlijk. Maar...geen eerste aflevering in de doos. Hoe we hem ook wenden of keerden, er waren twee dvd's: deel 2 en deel 3.
Gelukkig had ik het bonnetje nog en mijn vrouw bood aan om de volgende dag - een werkdag voor mij - naar de Blokker te gaan en de ontbrekende dvd op te vragen.



De Blokker was nieuw terrein voor haar. Bij de ingang aangekomen besefte ze dat ze er zo niet binnen kon komen. Een soort dranghek maakte het onmogelijk om met de scootmobiel naar binnen te rijden. Ze probeerde de aandacht te trekken van een verkoopster die bezig was verderop vakken te vullen. Maar de jongedame zag haar niet, of wilde haar niet zien.
Wat te doen?
Ze besloot naar de uitgang te rijden. Uiteraard gingen de automatische deuren niet open, het was immers niet de ingang. Maar even later ging een klant naar buiten en mijn vrouw maakte snel gebruik van de geopende deuren.

In haar haast reed ze tegen een bak met aanbiedingen aan die precies in het midden van het pad was geplaatst. Een jongedame achter de kassa keek het hoofdschuddend aan, maar bleef als vastgenageld achter die kassa.
Nu kwam er een peroxyde-blonde mevrouw tevoorschijn die tegen mijn vrouw begon te schelden. Ze was wat ouder dan de rest van het winkelpersoneel. Waarschijnlijk de manager van de vestiging. Mijn vrouw begreep dat het ging over het gebruiken van de verkeerde ingang, onvoorzichtig zijn en meer van dat alles.
Mijn vrouw liet haar even uitrazen, vroeg toen in het Engels hoe ze in vredesnaam toegang tot deze winkel kon krijgen.

De mond van de hoogblonde dame viel even open zonder dat er geluid uitkwam en ze verlegde haar gescheld en gemopper naar de kassiere. Die laat haar ook maar begaan. Toen ze buiten adem was, liep ze naar achteren. De kassiere kon nu eindelijk aan mijn vrouw vragen wat ze wenste.
De jongedame begreep het probleem en ging met de onvolledige doos naar achteren. "Even navragen..."
Ze kwam terug met een verhaal dat klanten zelf altijd de inhoud moeten controleren voordat ze de zaak uit lopen. En dus was het haar probleem niet. Mijn vrouw vroeg naar de manager. Het meisje zei dat die hier niet voor naar de kassa zou komen. Mijn vrouw vroeg wie haar baas was. Ze zou graag even met hem spreken.



De kassiere verdween weer naar achteren en kwam een paar minuten later terug met het verhaal dat ze zou gaan zoeken naar de ontbrekende dvd. Maar dat kon nu niet, het was te druk. Mijn vrouw keek eens rond; ze was de enige klant in de winkel. Ze haalde haar schouders een keer op en vroeg wanneer de doos gereed zou zijn om af te halen. Dat bleek even voor sluitingstijd te zijn. Het bonnetje moest dan wel even getoond worden. Ze schreef iets op en gaf het aan mijn vrouw.



Na mijn werkdag heb ik het bonnetje thuis afgehaald en in de winkel kreeg ik de doos. Voor de zekerheid heb ik hem gecontroleerd. Jawel, hij zat erin. De jongedame wist nog te vertellen dat iemand de dvd in een verkeerde la had gestopt. En daar moest ik het mee doen.
Mijn vrouw wilde na deze ervaring niet meer naar de Blokker.
==============================================



1 opmerking:

  1. N.a.v. jouw posting op ello.co je verhaal gelezen. Hier mijn recente ervaring (1 maand geleden) bij Blokker:
    Er was een oplaadbaar Philips driekops scheerapparaat in de aanbieding. Ik er naar toe. Zag dat ding nergens, dus op naar de klantenservice. Een bruin getinte medewerker stond mij te woord en wist dat er nog een exemplaar in het magazijn lag. Hij komt terug met een beschadigde fabrieksverpakking waarin een incompleet scheerapparaat zat. Verder was er een sticker opgeplakt, dat deze retour moest naar het distributiecentrum. Ik zei tegen die medewerker dat de beschermkap, en het schoonmaakborsteltje ontbrak. Verder had ik gerede twijfels of het apparaat wel deed. Ik vroeg hem tegen welke prijs dit exemplaar verkocht moest worden. Hij gaf dus aan dat het de actieprijs zou zijn. Niet dat ik van plan was om zo'n incompleet apparaat te kopen, maar gewoon nieuwsgierigheid. Toen ik zei dat ik geen belangstelling had en vroeg of dit hun bedrijfspolicy was, kreeg ik te horen:"Graag of niet hoor, het is de laatste." Met zo'n figuur valt niet te praten.

    BeantwoordenVerwijderen